از امام صادق علیه السّلام: حسن بن على علیهما السّلام به عبد اللَّه بن جعفر برخورد و به او فرمود اى عبد اللَّه؟ چگونه مؤمن، مؤمن باشد، با آنکه از قسمت مقدر خود ناراضى باشد و مقام خود را کوچک کند، در صورتى که حاکم بالاى سر او خدا است و من ضامنم براى کسى که جز رضا در دلش خطور نکند دعا کردنش بدرگاه خدا مستجاب شود.
عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَمَّنْ
امام رضا (علیه السلام): کسى که حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) را زیارت کند، پاداش او بهشت است.
حَدَّثَنَا أَبِی وَ مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ الْمُتَوَکِّلِ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالا حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ سَعْدِ بْنِ سَعْدٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا ع عَنْ زِیَارَةِ فَاطِمَةَ بِنْتِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ ع فَقَالَ مَنْ زَارَهَا فَلَهُ الْجَنَّةُ.
عیون اخبار الرضا ج 2 ،
رسول خدا صلی الله علیه و آله: هر که دوست دارد اجلش به تأخیر بیفتد و روزیش زیاد شود، صله‌ی رحم کند.1
امام صادق علیه السلام فرمود: صله‌ی رحم و خوش‌رفتاری با همسایگان، شهرها [خانه‌ها] را آباد و عُمرها را بلند می‌گرداند.2
1.عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّکُونِیِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ سَرَّهُ النَّسَاءُ فِی الْأَجَلِ وَ اِّیَادَةُ فِی الرِّزْقِ فَلْیَصِلْ
امام صادق علیه السلام می فرمایند: سه چیز است که اگر در کسى نباشد هرگز امید خیرى در او نیست. کسى که در نهان از خدا نترسد و در پیرى از گناه نهراسد و از عیب شرم نکند.
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ الْمُتَوَکِّلِ رِضْوَانُ اللَّهِ عَلَیْهِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى الْعَطَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ أَبِی الْخَطَّابِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ عَمِّهِ یَعْقُوبَ بْنِ سَالِمٍ عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَ
از محمد بن مسلم از امام باقر علیه السلام : شخصی [ربیعة بن کعب] نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمد و گفت از خدواند بخواهید که مرا به بهشت ببرد. حضرت فرمود (در اجابت این دعا) مرا با زیادی سجده ها یاری کن.
الْحُسَیْنُ بْنُ سَعِیدٍ عَنْ فَضَالَةَ بْنِ أَیُّوبَ عَنِ الْعَلَاءِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: أَتَى رَسُولَ اللَّهِ ص رَجُلٌ فَقَالَ ادْعُ اللَّهَ لِی أَنْ یُدْخِلَنِی الْجَنَّةَ فَقَالَ أَعِنِّی بِکَثْرَ
متن پیشنهادی برای دفع بلا:
(متن دعا)
وَ کانَ مِنْ دُعَائِهِ علیه‌السلام إِذَا عَرَضَتْ لَهُ مُهِمَّةٌ أَوْ نَزَلَتْ بِهِ، مُلِمَّةٌ وَ عِنْدَ الْکرْبِ
(۱) یا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَکارِهِ، وَ یا مَنْ یفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ، وَ یا مَنْ یلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلَی رَوْحِ الْفَرَجِ. (۲) ذَلَّتْ لِقُدْرَتِک الصِّعَابُ، وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِک الْأَسْبَابُ، وَ جَرَی بِقُدرَتِک الْقَضَاءُ، وَ مَضَتْ عَلَی إِرَادَ
قولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً (بقرة: 83)
از امام صادق و امام باقر علیهم السلام روایت کرده اند: با منافق با زبانت مدارا کن، ولی محبت خالصت را برای مومن بگذار. و اگر یک یهودی نیز با تو نشست، با او نیکو هم نشینی کن.
حَدَّثَنَا أَبِی رِضْوَانُ اللَّهِ عَلَیْهِ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ إِبْرَاهِیمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ قَالَ الصَّادِقُ جَعْفَرُ بْنُ مُحَ
مثل اهل بیت علیهم السلام در بین امت مثل ستارگان آسمان است
شیخ صدوق رضوان الله علیه روایت کرده است:
حدَّثَنَا أَبِی رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى وَ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ أَبِی الْخَطَّابِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى بْنِ عُبَیْدٍ وَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَامِرِ بْنِ سَعِیدٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِی نَجْرَانَ عَنِ الْحَجَّاجِ الْخَشَّابِ ع
از امام محمد باقر علیه السلام روایت کرده اند که پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله روزی در مجمعی از اصحاب دو بار فرمود: خداوندا! برادران مرا به من بنمایان. اصحاب عرض کردند: یا رسول الله! مگر ما برادران شما نیستیم؟فرمود: نه! شما اصحاب من هستید. برادران من مردمی در آخرامان هستند که به من ایمان می آورند، با اینکه مرا ندیده اند. خداوند آنها را با نام و نام پدرانشان، پیش از آنکه از صلب پدران و رحم مادرانشان بیرون بیایند، به من شناسانده است. ثابت مان
٢٨/٢٨. عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ بَعْضِ مَنْ رَفَعَهُ:
عَنْ أَبِی عَبْدِاللّٰهِ عَلَیْهِ‌السَّلاَمُ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللّٰهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ: إِذَا رَأَیْتُمُ الرَّجُلَ کَثِیرَ الصَّلَاةِ، کَثِیرَ الصِّیَامِ (۱)، فَلَا تُبَاهُوا (۲) بِهِ حَتّىٰ تَنْظُرُوا کَیْفَ عَقْلُهُ»(۳).
ترجمه:
٢٨/٢٨.چند نفر از اصحاب ما روایت کرده‌اند از احمد
بسم الله الرحمن الرحیم
یَا مَنْ تُحَلّ بِهِ عُقَدُ الْمَکَارِهِ، وَ یَا مَنْ یَفْثَأُ بِهِ حَدّ الشّدَائِدِ،
وَ یَا مَنْ یُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ. ذَلّتْ لِقُدْرَتِکَ الصّعَابُ،
وَ تَسَبّبَتْ بِلُطْفِکَ الْأَسْبَابُ، وَ جَرَى بِقُدرَتِکَ
الْقَضَاءُ، وَ مَضَتْ عَلَى إِرَادَتِکَ الْأَشْیَاءُ. فَهِیَ بِمَشِیّتِکَ
دُونَ قَوْلِکَ مُؤْتَمِرَهٌ، وَ بِإِرَادَتِکَ دُونَ نَهْیِکَ مُنْزَجِرَهٌ.
أَنْتَ الْ
.عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص:
أَیُّهَا النَّاسُ إِنِّی لَمْ أَدَعْ شَیْئاً یُقَرِّبُکُمْ إِلَى الْجَنَّةِ وَ یُبَاعِدُکُمْ مِنَ النَّارِ إِلَّا وَ قَدْ نَبَّأْتُکُمْ بِهِ.»
الکافی، ج۵، ص۸۳
از امام باقر از رسول خدا (صلوات‌الله‌علیهما) نقل شده است:
ای مردم! به‌راستی که من، هرآن‌چه شما را به بهشت نزدیک کند و از آتش دور گرداند، ترک نکرده‌ام، مگرآن‌که شما را از آن آگاه نموده‌ام.»
رون
٢٥/٢٥. الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ، عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنِ الْوَشَّاءِ، عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ، عَنِ السَّرِیِّ بْنِ خَالِدٍ:
عَنْ أَبِی عَبْدِاللّٰهِ عَلَیْهِ‌السَّلاَمُ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللّٰهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ: یَا عَلِیُّ، لا فَقْرَ أَشَدُّ مِنَ الْجَهْلِ، وَ لَا مَالَ أَعْوَدُ (۱) مِنَ الْعَقْلِ »(۲).
ترجمه:
٢٥/٢٥. حسین بن محمد، از مُعلّى بن مح
.عَنْ عَبْدِ الْمَلِکِ بْنِ أَعْیَنَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ:
أَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى النَّصْرَ عَلَى الْحُسَیْنِ ع حَتَّى کَانَ مَا بَیْنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ ثُمَّ خُیِّرَ النَّصْرَ أَوْ لِقَاءَ اللَّهِ فَاخْتَارَ لِقَاءَ اللَّهِ تَعَالَى.»
الکافی، ج۱، ص۲۶۰
از امام باقر (علیه‌السلام) نقل شده است:
خداوند نصرت و پیروزی (بر دشمن) را بر امام حسین (علیه‌السلام) فرو فرستاد تا اینکه میان آسمان و زمین رسید (متوقف شد.)
آن
معانی الاخبار، ص۳۹۶ :عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص خُلِقَ نُورُ فَاطِمَةَ ع قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ الْأَرْضَ وَ السَّمَاءَ . قَالُوا یَا نَبِیَّ اللَّهِ فَمَا کَانَ طَعَامُهَا قَالَ التَّسْبِیحُ وَ التَّقْدِیسُ وَ التَّهْلِیلُ وَ التَّحْمِیدُ.تسبیح و تقدیس الهی، تنزیه خداوند است. (البته در مورد تفاوتهای این دو بحثهایی بین علماء مطرح است). تهلیل الهی مفاد لا اله الا الله» است و تحمید اله
٢٦/٢٦. مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ، عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ، عَنِ ابْنِ أَبِی نَجْرَانَ، عَنِ الْعَلَاءِ بْنِ رَزِینٍ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ:
عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عَلَیْهِ‌السَّلاَمُ، قَالَ: لَمَّا خَلَقَ اللّٰهُ الْعَقْلَ، قَالَ لَهُ: أَقْبِلْ، فَأَقْبَلَ، ثُمَّ قَالَ لَهُ: أَدْبِرْ ، فَأَدْبَرَ، فَقَالَ: وَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی (۱) مَا خَلَقْتُ خَلْقاً أَحْسَنَ مِنْکَ (۲)،
.عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص:
أَلَا وَ إِنَّ رُوحَ الْقُدُسِ [قَدْ] نَفَثَ فِی رُوعِی وَ أَخْبَرَنِی أَنْ لَا تَمُوتُ نَفْسٌ حَتَّى تَسْتَکْمِلَ رِزْقَهَا فَاتَّقُوا اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَجْمِلُوا فِی الطَّلَبِ وَ لَا یَحْمِلَنَّکُمُ اسْتِبْطَاءُ شَیْءٍ مِنَ الرِّزْقِ أَنْ تَطْلُبُوهُ بِمَعْصِیَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنَّهُ لَا یُنَالُ مَا عِنْدَ اللَّهِ جَلَّ اسْمُهُ إِلَّا
با تبریک ولادت با سعادت امام موسی کاظم علیه السلام، حدیثی از آن حضرت در باره اهمیت دعا تقدیم می گردد:
مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیى، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسى، عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ، عَنْ أَبِی وَلَّادٍ، قَالَ:
قَالَ أَبُو الْحَسَنِ مُوسى علیه السلام: عَلَیْکُمْ بِالدُّعَاءِ؛ فَإِنَّ الدُّعَاءَ لِلَّهِ وَ الطَّلَبَ إِلَى اللَّهِ یَرُدُّ الْبَلَاءَ وَ قَدْ قُدِّرَ وَ قُضِیَ وَ لَمْ یَبْقَ إِلَّا إِمْضَاؤُهُ، فَإ
هنگامی که بیماری حضرت زهرای اطهر سلام الله علیها شدّت یافت و بر
ایشان غلبه کرد، ن مهاجرین و انصار در اطراف او اجتماع نمودند و به
حضرتش گفتند: ای دختر رسول خدا، شب را با بیماری چگونه صبح کردی؟ حضرت
زهرا سلام الله علیها بدین گونه پاسخ فرمود: به خدا سوگند صبح کردم در حالی
که از دنیای شما ناخشنود و از مردان شما خشمگین و ناراحتم. پیش از آنکه
سودی از آنان ببرم دست از آنان برداشته و ایشان را به دور انداختم و بعد از
آنکه امتحانشان کردم از آنان خو
دستور العمل امام رضا برای طلب ذریه پاک دار شدن:عیون أخبار الرضا علیه السلام لی، الأمالی للصدوق مَاجِیلَوَیْهِ عَنْ عَلِیٍّ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الرَّیَّانِ بْنِ شَبِیبٍ قَالَ:دَخَلْتُ عَلَى الرِّضَا ع فِی أَوَّلِ یَوْمٍ مِنَ الْمُحَرَّمِ فَقَالَ لِی یَا ابْنَ شَبِیبٍ أَ صَائِمٌ أَنْتَ فَقُلْتُ لَا فَقَالَ إِنَّ هَذَا الْیَوْمَ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی دَعَا فِیهِ زَکَرِیَّا ع رَبَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَالَ رَبِّ هَبْ لِی مِنْ لَ
از میمون بن مهران مروی است که گفت : نزد امام حسن علیه السلام نشسته بودم که مردی آمد و گفت: ای فرزند پیامبر صلی الله علیه و آله فلان شخص از من طلبی دارد ولی من پولی ندارم، برای همین او می خواهد مرا حبس کند.امام فرمود: در حال حاضر مالی ندارم که بدهی تو را بدهم. او عرض کرد: پس شما کاری کنید که او مرا زندانی نکند.امام در حالی که در مسجد مشغول عبادت (اعتکاف) بود، کفشهای خود را به پا کرد . من گفتم ای فرزند رسول خدا مگر فراموش کردید که در حال اعتکاف هستید (و
چهل حدیث زیارت امام حسین علیه‌السلام در کربلا
در مکتب شیعه شخصیت و زیارت امام حسین علیه‌السلام از موقعیت ویژه‌ای برخوردار است و روایات بسیاری در مورد ایشان ذکر شده است.
در مکتب شیعه شخصیت و زیارت امام حسین علیه‌السلام از موقعیت ویژه‌ای برخوردار است و روایات بسیاری در مورد ایشان ذکر شده است. در این مطلب چهل حدیث از اهل بیت علیهم السلام در مورد امام حسین علیه السلام می‌خوانید.فصل اولاهمیت زیارت امام حسین علیه السلام1-خیرخواهی خداوندعَ
رَوَى إِبْرَاهِیمُ الْکَرْخِیُّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ ع:
فِی الْمَائِدَةِ اثْنَتَا عَشْرَةَ خَصْلَةً یَجِبُ عَلَى کُلِّ مُسْلِمٍ أَنْ یَعْرِفَهَا أَرْبَعٌ مِنْهَا فَرْضٌ وَ أَرْبَعٌ سُنَّةٌ وَ أَرْبَعٌ تَأْدِیبٌ فَأَمَّا الْفَرْضُ فَالْمَعْرِفَةُ وَ الرِّضَا وَ التَّسْمِیَةُ وَ الشُّکْرُ وَ أَمَّا السُّنَّةُ فَالْوُضُوءُ قَبْلَ الطَّعَامِ وَ الْجُلُوسُ عَلَى الْجَا
-
امام صادق علیه السلام از یکی از یارانشان پرسیدند: چندبار حج رفته‌ای؟عرضه داشت: نوزده حج!
امام فرمود: آن را به بیست حج برسان تا ثواب یکبار زیارت حسین علیه السلام برایت نوشته شود.
عنْ شِهَابٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ:
سَأَلَنِی فَقَالَ یَا شِهَابُ کَمْ حَجَجْتَ مِنْ حِجَّةٍ- فَقُلْتُ تِسْعَةَ عَشَرَ حِجَّةً فَقَالَ لِی تَمِّمْهَا عِشْرِینَ حِجَّةً تُحْسَبْ لَکَ بِزِیَارَةِ الْحُسَیْنِ علیه السَّلام
کامل ایارات،
سوره مبارکه توبه/ 119 - 121
یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ کُونُوا مَعَ الصَّادِقینَ (119)
ما کانَ لِأَهْلِ الْمَدینَةِ وَ مَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْأَعْرابِ أَنْ یَتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ وَ لا یَرْغَبُوا بِأَنْفُسِهِمْ عَنْ نَفْسِهِ ذلِکَ بِأَنَّهُمْ لا یُصیبُهُمْ ظَمَأٌ وَ لا نَصَبٌ وَ لا مَخْمَصَةٌ فی سَبیلِ اللَّهِ وَ لا یَطَؤُنَ مَوْطِئاً یَغیظُ الْکُفَّارَ وَ لا یَنالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَیْلاً إِلاَّ
پاداش خدا برای پاسخگویی به شبهات
امام صادق علیه السلام میفرماید :
علمای شیعه ما ٬ مرزدارانی هستند که مراقب شیاطین و عفریت‌ها هستند. و مانع از تسلط شیاطین و نواصب بر آن دسته از شیعیان و جوانان ما که عقیده قوی ندارند می‌شوند. هرکسی که در حوزه دفاع از شیعه و پاسخگویی به شبهات کار کند پاداش او از یک میلیون رزمنده و مجاهدی که در میدان جنگ می‌جنگد بالاتر است. زیرا او از دین دوستداران ما دفاع می کند ولی آن دیگری از جسمشان دفاع می کند.
عُلَمَاء
1ـ تفسیر العیاشی عَبْدُ الصَّمَدِ بْنُ بَشِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: تَدْرُونَ مَاتَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله و سلّم، أَوْ قُتِلَ؟ إِنَّ اللَّهَ یَقُولُ "أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلى أَعْقابِکُمْ" فَسُمَ قَبْلَ الْمَوْتِ إِنَّهُمَا سَمَّتَاهُ فَقُلْنَا إِنَّهُمَا وَ أَبَوَیْهِمَا شَرُّ مَنْ خَلَقَ اللَّهُ.
2ـ شی، تفسیر العیاشی الْحُسَیْنُ بْنُ الْمُنْذِرِ قَالَ: سَأَلْتُ أَب
امام جواد علیه السلام : ﺴﻰ ﻪ ﺩﺭ
ﺎﺭﻯ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﺎﺧﻮﺵ ﺩﺍﺭﺩ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺴﻰ ﺍﺳﺖ ﻪ ﻏﺎﻳﺐ ﺑﻮﺩﻩ. ﻭ ﻫﺮ ﺲ ﺩﺭ ﺎﺭﻯ ﺣﺎﺿﺮ
ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﻭﻟﻰ ﺑﺪﺍﻥ ﺭﺿﺎﻳﺖ ﺩﻫﺪ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺴﻰ ﺍﺳﺖ ﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﻣَﻦْ ﺷَﻬِﺪَ ﺃَﻣْﺮًﺍ ﻓََﺮِﻫَﻪُ ﺎﻥَ َﻤَﻦْ
ﻏﺎﺏَ ﻋَﻨْﻪُ، ﻭَ ﻣَﻦْ ﻏﺎﺏَ ﻋَﻦْ ﺃَﻣْﺮ ﻓَﺮَﺿِﻴَﻪُ ﺎﻥَ َﻤَﻦْ ﺷَﻬِﺪَﻩُ. تحف العقول، ص: 456 و مشابه آن در تهذیب از
رسول الله صلی الله علیه و آله.
از محمّد بن مسلم، از حضرت ابى جعفر علیه السّلام، روایت کرده اند که آن حضرت فرمودند: اگر مردم مى دانستند که در زیارت قبر حضرت حسین بن على علیهما السّلام چه فضل و ثوابى است حتما از شوق و ذوق قالب تهى مى کردند و بخاطر حسرتها نفسهایشان به شماره افتاده و قطع خواهد شد.راوى مى گوید: عرض کردم: در زیارت آن حضرت چه اجر و ثوابى مى باشد.حضرت فرمودند: کسى که از روى شوق و ذوق به زیارت آن حضرت رود خداوند متعال هزار حجّ و هزار عمره قبول شده برایش مى ن
.عَنْ هَارُونَ بْنِ الْجَهْمِ قَالَ: کُنَّا مَعَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع بِالْحِیرَةِ حِینَ قَدِمَ عَلَى أَبِی جَعْفَرٍ الْمَنْصُورِ فَخَتَنَ بَعْضُ الْقُوَّادِ ابْناً لَهُ وَ صَنَعَ طَعَاماً وَ دَعَا النَّاسَ وَ کَانَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع فِیمَنْ دُعِیَ فَبَیْنَا هُوَ عَلَى الْمَائِدَةِ یَأْکُلُ وَ مَعَهُ عِدَّةٌ عَلَى الْمَائِدَةِ فَاسْتَسْقَى رَجُلٌ مِنْهُمْ مَاءً فَأُتِیَ بِقَدَحٍ فِیهِ شَرَابٌ لَهُمْ فَلَمَّا أَنْ
درباره این سایت